De Transformers-franchise is een van de grootste en meest explosieve blockbusterseries ooit. Van epische robotgevechten en Michael Bay-explosies tot wisselende kwaliteit en overvolle scripts, deze reeks heeft het allemaal.
Hier is de ultieme ranglijst van alle Transformers-films, van meesterwerk tot teleurstelling.
1. Bumblebee (2018) – Het hart van de franchise
Na jaren van explosieve chaos bracht Bumblebee de menselijke emotie terug in de franchise. Deze prequel voelt meer als een 80’s coming-of-age film dan als een standaard Transformers-spektakel, en dat is een goede zaak.
Hailee Steinfeld is charismatisch en geloofwaardig, en de film gebruikt de robots met meer nuance en hart dan eerdere delen. De gevechten zijn helder en overzichtelijk, en de openingsscène op Cybertron is puur genot voor fans.
Met een mix van nostalgie, emotie en actie is dit de beste Transformers-film ooit gemaakt.
2. Transformers (2007) – De film waarmee alles begon
Michael Bay’s eerste Transformers-film blijft een blockbusterklassieker.
De introductie van de Autobots en Decepticons op aarde is sensationeel, en de visuele effecten waren revolutionair voor hun tijd. Shia LaBeouf en Megan Fox hebben verrassend goede chemie, en de eerste ontmoeting tussen Sam en Bumblebee voelt iconisch.
Hoewel sommige grappen en militaire subplots niet even goed zijn verouderd, blijft de climax een episch spektakel.
3. Transformers: Rise of the Beasts (2023) – Sterke actie, maar geen gamechanger
Deze semi-prequel en soft reboot introduceert de Maximals en Terrorcons, en dat zorgt voor een frisse wind binnen de franchise.
De actie is intens, maar beter geregisseerd dan Bay’s latere films, en Anthony Ramos doet het goed als menselijke hoofdrolspeler. De film heeft een nostalgisch 90’s gevoel, en de teaser voor een mogelijke G.I. Joe-crossover opent nieuwe deuren.
Hoewel het niet de impact heeft van Bumblebee of Transformers (2007), is dit een solide en vermakelijke film.
4. Transformers: Dark of the Moon (2011) – Bombastisch
Deze film probeerde de fouten van de tweede film goed te maken, en slaagt daar grotendeels in.
De actiescènes zijn enorm en episch, vooral de veldslag in Chicago, en de toevoeging van Leonard Nimoy als Sentinel Prime zorgt voor een sterke morele twist.
Toch is de film veel te lang, met te veel onnodige subplotten en een vervelende vervanging van Megan Fox door Rosie Huntington-Whiteley.
5. Transformers: Revenge of the Fallen (2009) – chaos
Dit is de ultieme Michael Bay-ervaring: groot, luid en bijna onverstaanbaar druk.
De film introduceert The Fallen als schurk, maar het verhaal is rommelig, de humor is pijnlijk en de film lijkt vooral een excuus voor explosies.
Toch zijn de Egyptische climax en de actiescènes met Optimus Prime indrukwekkend genoeg om de film boven de zwakste delen te houden.
6. Transformers: Age of Extinction (2014) – De grote deceptie
Mark Wahlberg vervangt Shia LaBeouf, maar dat helpt de film niet.
Hoewel de DinoBots veelbelovend waren, blijven ze onderbenut. Het script is chaotisch en onnodig lang, en de film voelt meer als een reclame voor explosies dan als een verhaal.
Zelfs voor Michael Bay-standaarden is dit te veel van het goede.
7. Transformers: The Last Knight (2017) – Het dieptepunt van de franchise
Deze film is pure nonsens van begin tot eind.
Het verhaal over King Arthur, robots en tijdreizen slaat nergens op, de personages zijn karikaturen, en zelfs de actie voelt vermoeiend.
Mark Wahlberg’s Cade Yeager blijft een zielloos hoofdpersonage, en de film voelt alsof Michael Bay er zelf ook geen zin meer in had.
De Transformers-franchise begon sterk, werd te groot voor zichzelf, en vond daarna weer zijn vorm met Bumblebee. Transformers (2007) blijft een nostalgische klassieker, terwijl The Last Knight en Age of Extinction het absolute dieptepunt van de reeks vormen.
Welke Transformers-film is jouw favoriet?
