Demi Moore groeide in de jaren tachtig en negentig uit tot een van de grootste filmsterren van haar generatie. Ze combineerde glamour met intensiteit, speelde sterke vrouwen in kwetsbare situaties en nam risico’s die haar carrière bepaalden. Na een periode van stilte keerde ze de laatste jaren opvallend krachtig terug, met rollen die haar opnieuw relevant maakten.

Dit overzicht toont de veelzijdigheid van haar werk, van romantisch icoon tot karakteractrice met lef.

13. Striptease (1996)

De film werd destijds neergesabeld, maar Striptease verdient herwaardering. Moore speelt Erin Grant, een moeder die als stripper werkt om voogdij over haar dochter terug te krijgen.

Ze durfde een rol te spelen waarin seksualiteit en macht botsen, iets wat midden jaren negentig nog taboe was. Niet perfect, wel moedig en inmiddels een cultfavoriet.

12. One Crazy Summer (1986)

In deze luchtige komedie naast John Cusack toont Moore haar natuurlijke charme en gevoel voor timing. Ze speelt een muzikante die een zomerliefde beleeft vol absurde situaties.

Het is een vroege herinnering aan hoe makkelijk ze humor en warmte combineert, iets wat later in haar carrière vaak over het hoofd werd gezien.

11. Charlie’s Angels: Full Throttle (2003)

Moore keert hier terug als de koele, wraakzuchtige Madison Lee, een ex-angel die haar duistere kant omarmt. Het is over the top en vol camp, maar ze speelt het met zichtbaar plezier.

Na jaren van afwezigheid bewees ze dat ze nog steeds kon domineren op het scherm.

10. Now and Then (1995)

Een nostalgisch verhaal over vier jeugdvriendinnen die hun verleden herbeleven. Moore speelt de volwassen Samantha, de verteller van het verhaal, met kalme melancholie.

De film is warm, herkenbaar en doorspekt met de sfeer van de jaren zeventig. Moore’s rustige vertolking houdt het geheel bij elkaar.

9. Disclosure (1994)

In een tijd waarin seksuele machtsspelletjes vooral door mannen werden gespeeld, draaide Disclosure de rollen om. Moore is ijskoud en berekenend als leidinggevende die haar ex-collega (Michael Douglas) verleidt en chanteert.

Het was controversieel, maar haar zelfverzekerde spel maakte indruk. Ze was niet sympathiek, wel onvergetelijk.

8. G.I. Jane (1997)

Voor G.I. Jane ging Moore letterlijk tot het uiterste: ze scheerde haar hoofd kaal en onderging militaire training om luitenant Jordan O’Neil geloofwaardig te spelen.

De film is ruw en soms bombastisch, maar haar prestatie is iconisch. Ze speelt geen supervrouw, maar iemand die weigert te breken. Een krachttoer van discipline en overtuiging.

7. Margin Call (2011)

In dit ensemble-drama over de financiële crash van 2008 speelt Moore een kille risicomanager met morele twijfels. Ze is kalm en berekend, precies wat de film nodig heeft.

Na jaren van afwezigheid herinnerde ze Hollywood eraan dat ze ook in ingetogen rollen excelleert. Een volwassen comeback in een scherp geschreven film.

6. Indecent Proposal (1993)

Een miljonair biedt een getrouwd stel een miljoen dollar voor één nacht met de vrouw. De film werd een sensatie, deels dankzij Moore’s combinatie van sensualiteit en kwetsbaarheid.

Ze maakt het morele dilemma voelbaar en menselijk. Ondanks de sensatie eromheen bleef het vooral haar film, en haar gezicht dat iedereen zich herinnert.

5. St. Elmo’s Fire (1985)

Een van de oertitels van de Brat Pack-generatie. Moore speelt Jules, een jonge vrouw die haar idealen ziet botsen met volwassen realiteit.

Haar intensiteit en kwetsbaarheid gaven de film emotionele diepte. St. Elmo’s Fire maakte haar tot een ster, nog vóór Ghost haar definitief op de kaart zette.

4. About Last Night… (1986)

Gebaseerd op een toneelstuk van David Mamet, is dit een scherp en eerlijk portret van moderne liefde. Moore speelt de openhartige Debbie, tegenover Rob Lowe als de aarzelende Danny.

Hun chemie is echt, hun ruzies geloofwaardig. Een vroege blik op hoe goed Moore intieme emoties kon overbrengen zonder melodrama.

3. The Substance (2024)

Na jaren stilte verraste Moore opnieuw in The Substance, het veelbesproken bodyhorror-drama van regisseur Coralie Fargeat. Ze speelt een verouderde filmster die een mysterieus middel gebruikt om haar jeugd terug te winnen, met huiveringwekkende gevolgen.

De film is provocerend, grotesk en briljant gespeeld. Moore balanceert tussen pathos en horror, zelfbewust en kwetsbaar tegelijk. Critici noemden het haar beste werk sinds Ghost.

2. A Few Good Men (1992)

In Rob Reiners rechtbankdrama houdt Moore stand tegenover Tom Cruise en Jack Nicholson, niet door volume maar door integriteit.

Als marineadvocaat Joanne Galloway is ze scherp en principieel, een toonbeeld van morele helderheid. Haar rustige kracht is het anker van een film vol testosteron.

1. Ghost (1990)

De film die alles veranderde. Moore’s vertolking van Molly Jensen, rouwend, dromend en hoopvol, maakte Ghost tot een fenomeen.

De combinatie van romantiek, spiritualiteit en melancholie werkte perfect. De pottenbakkerscène is iconisch, maar het is haar oprechte verdriet dat de film tijdloos houdt. Een rol die Hollywood-definitie werd.

Demi Moore’s loopbaan leest als een spiegel van Hollywood zelf: glamour, risico’s, mislukkingen en triomfen. Waar velen bleven hangen in het verleden, koos zij telkens voor vernieuwing. The Substance bewijst dat ze nog altijd lef heeft en dat haar verhaal nog lang niet is verteld.