Amanda Seyfried begon als het schattige blondje in Mean Girls, maar ontwikkelde zich tot een van de meest veelzijdige actrices van haar generatie. Ze is geen chameleon, maar levert constant solide prestaties: soms charmant, vaak kwetsbaar, en altijd geloofwaardig. Van musicals tot psychologische drama’s, ze weet te verrassen—zelfs als het script niet meewerkt.
10. Letters to Juliet (2010)
Mierzoete romcom in Italië, cliché tot op het bot. Maar Seyfried tilt het verhaal op met haar ontwapenende spel — een frisse tegenhanger voor de suikerzoetheid.
9. Jennifer’s Body (2009)
In deze horror-komedie geeft Seyfried meer dan Fox. Als nerdy Needy is ze het emotionele hart van de film en laat ze een onverwachte durf zien in genrewerk dat destijds werd onderschat.
8. Chloe (2009)
Een kil, sensueel drama waarin Seyfried een luxe escort speelt. Haar vertolking is afstandelijk en intrigerend—geen publiekstrekker, wél fascinerend.
7. Mamma Mia! Here We Go Again (2018)
De sequel is rommeliger dan het origineel, maar Seyfried zingt en danst met overtuiging. Ondanks losse eindjes blijft ze sympathiek en energiek.
6. Les Misérables (2012)
Als Cosette heeft ze een kleine, maar effectieve rol. Haar stem is misschien geen Broadway-icoon, maar het raakt precies waar het moet: hoop in een duistere wereld.
5. First Reformed (2017)
In Paul Schrader’s intens spiritueel drama brengt Seyfried ingetogen menselijkheid in een benauwende duistere film. Ze is kalm, geloofwaardig en de ideale tegenhanger voor Ethan Hawke.
4. The Dropout (2022)
Deze miniserie verdient een eerlijke vermelding. Seyfried’s transformatie naar Elizabeth Holmes is huiveringwekkend geloofwaardig. Haar stem, lichaamstaal, en psychologische precisie leverden een Emmy op — terecht.
3. Mank (2020)
Een Oscar-nominatie voor haar als Marion Davies in Fincher’s zwart-wit portret van Hollywood. Seyfried is geestig, glansrijk, en tilt haar bijrol uit tot memorabel.
6. Mamma Mia! (2008)
In de feelgoodmusical steelt Seyfried de show als de frivole Sophie. Ze zingt zuiver, acteert energiek en blijft overeind tussen zwaargewichten als Meryl Streep.
1. Mean Girls (2004)
Haar debuutrol als de hilarisch domme Karen. Geen victorie voor dramatisch talent, maar ze stal de show met perfectie timing. Cultstatus verzekerd en iconisch in teenage-klassiekers.
Amanda Seyfried is geen theatrale showstopper, maar een subtiele krachtpatser. Ze blinkt uit in nuance en timing, tilt zelfs gestandaardiseerde producties naar een hoger niveau, en heeft bewezen veelzijdiger te zijn dan haar vroege imago doet vermoeden. Niet altijd grandioos, maar vaak indrukwekkend — en daar mogen we trots op zijn.
