Niemand maakt films zoals David Fincher. Zijn stijl is klinisch en intens, zijn verhalen draaien vaak om obsessie, controle en de donkere kanten van de mens. Of hij nu een alien laat rondwaren in een gevangeniskolonie of het ontstaan van Facebook reconstrueert — Fincher zuigt je zijn wereld in. Hier zijn zijn 12 films, van ‘interessant debuut’ tot ‘absolute topfilm’.
12. Alien 3 (1992)
Finchers regiedebuut was een gevecht tegen de studio, en dat zie je. Toch toont hij hier al zijn visuele flair en voorkeur voor existentiële wanhoop. De film is onevenwichtig, maar kent momenten van duistere schoonheid. En: Sigourney Weaver was zelden zo intens.
11. The Curious Case of Benjamin Button (2008)
Een zeldzaam uitstapje richting sentiment. Brad Pitt leeft zijn leven achterstevoren in een epische vertelling vol liefde, verlies en tijd. Visueel indrukwekkend, maar ook een tikje afstandelijk – zeker in vergelijking met Finchers andere, scherpere werken.
10. Mank (2020)
Een liefdesbrief aan het oude Hollywood én aan Finchers eigen vader, die het script schreef. Mank is een zwart-wit parel over ego’s, politiek en filmgeschiedenis, gedragen door een weergaloze Gary Oldman. Anders dan zijn andere werk, maar stilistisch tot in de puntjes verzorgd.
9. Panic Room (2002)
Een technisch huzarenstukje met Jodie Foster en een piepjonge Kristen Stewart. Panic Room is strak, claustrofobisch en vol visuele bravoure. Niet Finchers diepste film, maar wel een ijzersterke les in spanningsopbouw en camera-beheersing.
8. The Killer (2023)
Een koude, methodische kijk in het leven van een huurmoordenaar. Fincher laat Michael Fassbender schitteren in een minimalistische, klinische thriller over controle, fouten en de drang om te blijven leven. Een trage maar trefzekere film die onderhuids blijft jeuken.
7. The Girl with the Dragon Tattoo (2011)
Fincher duikt met volle overtuiging in de Scandinavische kilheid van Stieg Larssons bestseller. De moordzaak is ijzersterk, maar het is Rooney Mara’s iconische rol als Lisbeth Salander die deze adaptatie zijn kracht geeft. Gruwelijk, duister, stijlvol – exact wat je van Fincher wil.
6. The Game (1997)
Michael Douglas raakt verstrikt in een duister en bizar spel dat steeds meer zijn realiteit begint over te nemen. The Game is een razend knappe mindfuck vol twists, spanning en Finchers kenmerkende grimmigheid. Misschien niet zijn beroemdste film, maar absoluut een ondergewaardeerde parel.
5. Gone Girl (2014)
Een van de meest duistere huwelijksportretten in de moderne cinema. Wat begint als een whodunnit, groeit uit tot een messcherpe dissectie van media, manipulatie en macht in relaties. Rosamund Pike is hypnotiserend als Amy, en Ben Affleck speelt misschien wel de beste rol van zijn carrière. Typisch Fincher: koel, perfect geregisseerd en onheilspellend tot de laatste seconde.
4. Zodiac (2007)
Een film die je langzaam opslokt. Fincher verliest zich volledig in de ware geschiedenis van de Zodiac Killer en bouwt een zinderende, beklemmende reconstructie van paranoia, obsessie en mislukking. Jake Gyllenhaal, Robert Downey Jr. en Mark Ruffalo schitteren in een film waarin elk detail klopt en die naarmate de tijd verstrijkt alleen maar groter lijkt te worden.
3. The Social Network (2010)
Wie dacht dat een film over Facebook saai zou zijn, kent David Fincher nog niet. In sneltreinvaart ontvouwt zich een bitter, vlijmscherp drama over ambitie, verraad en het bouwen van een imperium. Aaron Sorkin’s briljante dialogen worden naadloos verweven met Finchers strakke regie. Eisenberg is ijzersterk als de koele Mark Zuckerberg, en de soundtrack van Reznor en Ross is legendarisch.
2. Fight Club (1999)
Een film die een generatie definieerde. Onder de ruige buitenkant van zeep en klappen gaat een existentiële crisis schuil over mannelijkheid, consumentisme en identiteit. Brad Pitt is onvergetelijk als Tyler Durden, en Edward Norton levert een tour de force. Ironisch, stijlvol en met een twist die filmgeschiedenis schreef.
1. Se7en (1995)
“What’s in the box?” De film die Fincher in één klap tot meesterregisseur katapulteerde. Se7en is een huiveringwekkende, grauwe nachtmerrie over zonde, moreel verval en menselijke gruwel. Brad Pitt en Morgan Freeman vormen een ijzersterk duo, maar het is Kevin Spacey’s ijzingwekkende optreden dat nog jaren door je hoofd blijft spoken. De sfeer, de regie, de schokkende climax – alles klopt hier tot in detail.
