Pulp Fiction, de iconische film van Quentin Tarantino uit 1994, is een van de meest invloedrijke en geliefde films aller tijden. Vol met memorabele dialogen, niet-lineaire verhaallijnen en kleurrijke personages, blijft de film mensen fascineren, zelfs tientallen jaren na de release. Maar hoeveel weet je echt over deze klassieker? Hier zijn tien verrassende weetjes die je gegarandeerd zullen verrassen.
Het script werd geschreven in Amsterdam
Het zal geen toeval zijn dat Vincent Vega (John Travolta) in Pulp Fiction vol passie over Amsterdam praat. Quentin Tarantino schreef namelijk grote delen van het script terwijl hij in de Nederlandse hoofdstad verbleef. Tarantino bracht maanden door in het iconische hotel Winston in de Amsterdamse rosse buurt, waar hij aan het script werkte. Veel van de gesprekken die Vincent Vega over Nederland heeft, komen dan ook rechtstreeks uit Tarantino’s eigen ervaringen.
De beroemde koffertje-theorie
Een van de grootste mysteries van Pulp Fiction is zonder twijfel de inhoud van het gouden koffertje dat Vincent Vega en Jules Winnfield (Samuel L. Jackson) proberen te bemachtigen. Wat zit erin? Hoewel Tarantino altijd heeft volgehouden dat het koffertje bedoeld was om mysterieus te blijven, zijn er talloze theorieën ontstaan. Een populaire theorie is dat het koffertje de ziel van Marsellus Wallace bevat, omdat de combinatie van het slot (666) en de gouden gloed iets bovennatuurlijks lijkt te suggereren.
John Travolta’s comeback
Voor de release van Pulp Fiction was John Travolta’s carrière op een laag pitje komen te staan. Na een aantal flops in de jaren ’80, leek hij zijn glans verloren te hebben. Tarantino zag echter potentie in Travolta en gaf hem de rol van Vincent Vega, die aanvankelijk was aangeboden aan Michael Madsen. Deze rol bleek een meesterzet: Travolta kreeg een Oscar-nominatie voor Beste Acteur en zijn carrière werd nieuw leven ingeblazen.
Het budget was relatief klein
Pulp Fiction voelt als een grote film met zijn ingewikkelde verhaallijnen, iconische personages en artistieke flair. Maar verrassend genoeg had de film een bescheiden budget van slechts 8,5 miljoen dollar, waarvan 5 miljoen naar de cast ging. Het lage budget dwong Tarantino om creatief te zijn, wat leidde tot een aantal van de meest gedenkwaardige scènes in de film. De danswedstrijd in Jack Rabbit Slim’s, de dialogen in de auto, en de minimalistische aanpak van geweld – allemaal tekenen van Tarantino’s vermogen om met weinig middelen een grootse film te maken.
De niet-lineaire structuur was revolutionair
De niet-lineaire vertelstructuur van Pulp Fiction was destijds een revolutionaire keuze. Het doorsnijden van de chronologische volgorde van de gebeurtenissen creëerde een frisse en unieke kijkervaring. Hoewel dit soort verteltechnieken eerder was gebruikt in films als Rashomon van Akira Kurosawa, bracht Tarantino het naar een nieuw niveau, wat hem internationaal veel lof opleverde en een nieuwe golf van postmoderne filmmakers inspireerde.
De beroemde dansscène was geïnspireerd door een klassieker
De iconische dansscène tussen John Travolta en Uma Thurman in Jack Rabbit Slim’s is een van de meest gedenkwaardige momenten van de film. Maar wist je dat de dansscène niet volledig origineel was? Tarantino liet zich inspireren door Federico Fellini’s film 8½ uit 1963, waarin ook een soortgelijke, bizarre danssequentie plaatsvindt. Travolta, bekend om zijn danskwaliteiten in Saturday Night Fever, voegde natuurlijk zijn eigen flair toe, wat de scène een iconische status gaf.
De lange monologen waren geen toeval
Pulp Fiction staat bekend om zijn lange, vaak filosofische monologen, zoals de preek van Jules Winnfield of de beruchte discussie over wat een ‘royale met kaas’ is. Deze monologen zijn kenmerkend voor Tarantino’s stijl, die altijd al hield van dialogen die niet direct de plot verder brengen, maar die wel de personages verdiepen. De gesprekken in de film zijn daardoor soms net zo belangrijk, of zelfs belangrijker, dan de actie zelf.
De soundtrack is legendarisch
Een van de dingen die Pulp Fiction zo uniek maakt, is de legendarische soundtrack. Tarantino staat erom bekend dat hij zijn soundtracks met uiterste zorg samenstelt, en Pulp Fiction is daar geen uitzondering op. Met nummers als “Misirlou” van Dick Dale en “Girl, You’ll Be a Woman Soon” van Urge Overkill, werd de soundtrack net zo beroemd als de film zelf. Geen originele composities, maar zorgvuldig geselecteerde popnummers uit de jaren ‘50, ‘60 en ‘70, die perfect passen bij de sfeer van de film.
Er zit een verborgen connectie tussen *Pulp Fiction* en *Reservoir Dog s
Fans van Tarantino weten dat veel van zijn films in hetzelfde fictieve universum spelen. Een interessante connectie tussen Pulp Fiction en Reservoir Dogs is dat de personages Vincent Vega en Vic Vega (Mr. Blonde uit Reservoir Dogs) broers zijn. Er was zelfs een tijdje sprake van een prequel-film die zich zou richten op de gebroeders Vega, maar die is uiteindelijk nooit gemaakt. Toch blijft de connectie tussen de films een leuk detail voor fans van Tarantino’s werk.
De originele scène tussen Mia en Vincent was anders
Een van de meest iconische scènes in Pulp Fiction is wanneer Mia Wallace (Uma Thurman) en Vincent Vega naar Jack Rabbit Slim’s gaan voor een diner en uiteindelijk de danswedstrijd winnen. Maar in de oorspronkelijke versie van het script zou Vincent Mia helemaal niet naar huis brengen na het diner. In plaats daarvan zou hij door de stad rijden, wat tot een veel langere en donkerdere scène zou hebben geleid. Tarantino besloot echter om het script aan te passen, wat resulteerde in de beroemde dansscène en de daaropvolgende dramatische gebeurtenis.
