M. Night Shyamalan heeft een reputatie opgebouwd als filmmaker die zowel kan verrassen als frustreren. Zijn handelsmerk, een mix van bovennatuurlijke spanning, emotioneel drama en vaak een verrassende plotwending, heeft hem wereldberoemd gemaakt, maar ook soms het mikpunt van kritiek. Zijn beste werk combineert sterke visuele stijl met verhalen die onder je huid kruipen. Hier een ranglijst van zijn tien beste films, met zowel de hoogtepunten als de momenten waarop het minder werkte.
1. The Sixth Sense (1999)
Met deze film vestigde Shyamalan zijn naam in Hollywood. Bruce Willis speelt een kinderpsycholoog die probeert een jongen (Haley Joel Osment) te helpen die beweert doden te zien. De subtiele opbouw van spanning en de beroemde twist maken dit een klassieker. Zelfs als je de uitkomst kent, blijft de melancholische toon indrukwekkend.
2. Split (2016)
James McAvoy speelt een man met 23 verschillende persoonlijkheden die drie tieners ontvoert. Shyamalan gebruikt de claustrofobische setting effectief, maar het is McAvoy’s tour de force die de film draagt. De late connectie met Unbreakable gaf fans een onverwachte bonus, al vonden sommigen de finale wat te abrupt.
3. Signs (2002)
Mel Gibson en Joaquin Phoenix spelen broers die op hun boerderij mysterieuze graancirkels ontdekken. De kracht van de film zit in de spanning en de focus op een gezin in crisis, minder in de buitenaardse onthulling. Shyamalan houdt de dreiging lang buiten beeld, wat voor sommigen briljant is en voor anderen frustrerend.
4. Unbreakable (2000)
Een superheldenverhaal vermomd als psychologisch drama. Bruce Willis is de man die ontdekt dat hij onbreekbaar is, Samuel L. Jackson speelt zijn mysterieuze tegenpool. De film werd bij release onderschat maar geldt nu als een van de meest ingetogen en originele benaderingen van het genre.
5. The Visit (2015)
Twee kinderen gaan op bezoek bij hun grootouders, maar er klopt iets niet. Gefilmd in found-footage stijl, speelt Shyamalan met humor en horror tegelijk. Het lage budget en de eenvoud werken in zijn voordeel, al is de komische ondertoon niet voor iedereen geslaagd.
6. Knock at the Cabin (2023)
Een gezin wordt gegijzeld door vier vreemden die beweren dat hun offer de wereld zal redden. Shyamalan houdt de spanning vast met een bijna toneelmatige aanpak en sterke acteerprestaties, vooral van Dave Bautista. Het einde zal verdelen: voor sommigen een gedurfde keuze, voor anderen te abrupt en onbevredigend.
7. Glass (2019)
De langverwachte afsluiting van de Unbreakable-trilogie brengt Willis, Jackson en McAvoy samen. Shyamalan kiest voor een kleinschalige, bijna intieme finale in plaats van groots spektakel. Interessant, maar het laat sommige fans verlangen naar meer actie en minder dialoog over filosofie en identiteit.
8. Old (2021)
Een groep vakantiegangers ontdekt dat het strand waar ze verblijven hen razendsnel laat verouderen. Het idee is intrigerend, maar de uitvoering wisselt. Shyamalan creëert enkele beklemmende momenten, maar de dialogen en acteerkeuzes zijn soms onbedoeld komisch. Een fascinerend experiment dat niet altijd werkt.
9. The Village (2004)
Een geïsoleerde gemeenschap leeft in angst voor mysterieuze wezens in het bos. Bryce Dallas Howard geeft de film emotionele diepte, maar de twist verdeelt het publiek. Visueel prachtig en thematisch interessant, maar ook een keerpunt in Shyamalans carrière waarbij de kritiek toenam.
10. Wide Awake (1998)
Een van Shyamalans minst bekende films. Een jonge jongen gaat op zoek naar antwoorden over God na het overlijden van zijn grootvader. Het is een zoet en licht moralistisch verhaal, duidelijk voor een jonger publiek. De film heeft weinig van de spanning die zijn latere werk zou kenmerken, maar biedt wel een blik op zijn vroege vertelstijl.
