James Gunn begon zijn carrière met absurdere horror-komedies en klom via de superheldengenres naar het grote Hollywoodtoneel. Wat zijn werk consistent maakt, is dat hij humor, hart en chaos weet te combineren in films die zowel leuk zijn als iets willen zeggen.
1. Guardians of the Galaxy (2014)
Met Guardians of the Galaxy bewees James Gunn dat hij van een onbekende stripreeks een van Marvels populairste franchises kon maken. In plaats van serieuze superhelden koos hij voor een stel buitenbeentjes: een dief met een walkman, een boom met één zin, een wasbeer met anger issues en een huurmoordenaar met een geweten. Het resultaat is pure, ongeremde filmvreugde.
2. The Suicide Squad (2021)
Met The Suicide Squad kreeg James Gunn volledige creatieve vrijheid, en dat voel je in elke scène. Waar de eerste Suicide Squad (2016) rommelig en vlak was, maakte Gunn er een explosieve cocktail van actie, zwarte humor en bizarre karakters van. Hij durfde verder te gaan dan elke andere superheldenfilm op dat moment. Gewelddadiger, bruter en emotioneel eerlijker.
De film is een ode aan de losers van het DC-universum: onvolmaakte figuren die, ondanks alles, toch iets goeds proberen te doen. The Suicide Squad is gestoord, slim en verrassend ontroerend.
3. Guardians of the Galaxy Vol. 2 (2017)
Deze sequel houdt vast aan de flair van de eerste film, maar gaat dieper in op familie, verlies en identiteit. Gunn laat zien dat hij meer kan dan grapjes in de ruimte: hij brengt emotie en visceraal gevoel, zonder de energie uit de film te halen.
4. Guardians of the Galaxy Vol. 3 (2023)
Het sluitstuk van de trilogie en misschien wel Gunns meest persoonlijke superheldenfilm tot dusver. De pijn, het afscheid en de hoop komen allemaal samen. Hij bewijst dat hij een genre dat draait om spektakel ook tot iets ontroerends kan maken.
5. Superman (2025)
Met Superman (2025) herdefinieert James Gunn wat de Man of Steel kan zijn. Na jaren van sombere interpretaties kiest hij voor een film die hoop, menselijkheid en morele kracht weer centraal zet. David Corenswet speelt een jonge Clark Kent die nog leert wat het betekent om een symbool van goed te zijn in een cynische wereld.
6. Slither (2006)
Voordat het superheldenwerk begon, maakte Gunn deze horror-komedie vol extravagante griezeligheid en humor. Voor veel fans blijft dit een cultfilm: ruig, gek en puur Gunn. Hij experimenteert hier vrij en laat z’n stijl ongeremd spreken.
7. Super (2010)
In deze donkere, absurde superheldenfilm speelt Rainn Wilson een man die een superheld wordt na zijn scheiding. Gunn schreef én regisseerde, en de film schuwt het ongemakkelijke niet. Hij toont zijn bereidheid om risico’s te nemen buiten het mainstream.
8. The Belko Experiment (2016)
Hoewel Gunn vooral schreef en produceerde, is dit scenario van hem en geeft het een goede inkijk in zijn duistere humor: collega’s opgesloten, gedwongen tot doden in een vuige power-game. Het is niet zijn breedst bekende werk, maar wel eentje die zijn ondertoon laat zien.
9. Movie 43 (2013)
Een portret van Gunns vroege carrière als scenarioschrijver: dit filmproject is chaotisch, laagbrow en zeer verdeeld ontvangen. Maar het laat zien dat Gunn niet bang is voor controversie en dat hij zijn eigen pad kiest. Een handige aanzet tot zijn latere werk.
10. Dawn of the Dead (2004)
Voordat hij volledig regisseur werd, schreef Gunn mee aan deze remake van de zombieklassieker. De film is stevig, bloederig en effectief, en toont dat ook in genrefilm hij z’n roots heeft. Het is geen regieproject, maar een stukje Gunn-geschiedenis dat zijn later werk helpt verklaren.
