Horror is een genre dat de meeste zwangere vrouwen waarschijnlijk liever mijden. Bloed, ingewanden en schrikmomenten zijn al genoeg om iemands maag om te draaien, laat staan iemand die een leven in zich draagt. Maar zo slecht als de gemiddelde horrorfilm is voor maagkerende effecten, zijn er enkele die het bijzonder leuk vinden om de ergste angsten van zwangere vrouwen uit te buiten.
10. Grace (2009)
Na een gruwelijk auto-ongeluk waarbij haar man en het kind dat ze draagt omkomen, zweert de jonge aanstaande moeder Madeline het kind toch uit te dragen. Het is moeilijk om te kijken naar de scène met de watergeboorte als Madeline bewust een doodgeboren baby ter wereld brengt. Maar alles verandert wanneer de baby wonderbaarlijk begint te voeden aan haar moeders borst. Maar zoals je van een horrorfilm kunt verwachten, is niet alles wat het lijkt. Het duurt niet lang voordat kleine Grace een grotere honger ontwikkelt dan alleen moedermelk. Grace is een effectieve, ingetogen horrorfilm met een onrustbarend uitgangspunt dat elke aanstaande moeder zal doen huiveren.
9. Prometheus (2012)
Ridley Scott’s terugkeer naar de Alien-franchise bleek niet het vervolg te zijn waar fans al decennialang op wachtten. De spirituele prequel was een verwarrende hervertelling van de xenomorph mythologie, maar de regisseur wist wel te bewijzen dat hij nog steeds het talent had voor angstaanjagende buitenaardse zwangerschapsmomenten. Wanneer het archeologische personage van Noomi Rapace ontdekt dat ze bevrucht is met buitenaards DNA, zoekt ze de med-pod van het schip op voor een ongeplande abortus. Probleem is dat de machine is ingesteld op mannen en dat wat in haar groeit geen mens is. Ze kiest voor wat het beste kan worden omschreven als een robotische keizersnede: haar buik wordt met een laser opengesneden en vervolgens opengemaakt met twee kleine robotarmen. Dan trekt een klauw-achtig apparaat een bloederige zak eruit, die openbarst om een kronkelende, bloederige inktvis-achtige verschijning te onthullen.
8. Braindead (1992)
De Canadese horrorfilm Deadgirl zorgde voor wat controverse vanwege het centrale thema over tienerjongens die seks hebben met een zombie. Maar Braindead (in Noord-Amerika uitgebracht als Dead Alive) had het taboe-onderwerp al veel eerder naar extreme hoogten gebracht. Lang voordat hij naar Midden-aarde trok, maakte regisseur Peter Jackson naam met zijn absurde horror-komedies uit zijn geboorteland Nieuw-Zeeland. In Braindead probeert mama’s jongetje Lionel een zombie-uitbraak in zijn slaperige stadje onder controle te houden nadat zijn dominante moeder is gebeten door een ‘rat-aap’. Naarmate meer en meer inwoners worden gebeten en geïnfecteerd, probeert hij ze in de kelder te houden. Het blijkt echter dat zombies de meeste van hun primaire driften behouden wanneer de lokale priester en verpleegster zich overgeven aan gepassioneerde zombie-seks. Dit resulteert in een verontrustende rubberen zombiebaby die rondloopt en chaos veroorzaakt. Braindead eindigt met Lionel die weer wordt geabsorbeerd in de baarmoeder door een 30 meter hoge, rat-achtige versie van zijn zombie moeder voordat hij zichzelf weer van binnenuit bevrijdt.
7. Devil’s Due (2014)
Filmmakerscollectief Radio Silence bewees dat het found footage genre nog steeds boeiend was dankzij hun bijdrage aan de horroranthologie V/H/S. Maar Devil’s Due was een teleurstellend vervolg door de helft van het regisseurskwartet. Het beste te omschrijven als “Rosemary’s Baby ontmoet Paranormal Activity”, de film voelt als een sleur door al te bekend terrein met zijn mix van demonische gebeurtenissen en schokkerige camerabeelden. Er is echter één scène die echt angstaanjagend is. Terwijl de aanstaande moeder Samantha op de bank een dutje doet, begint de baby in haar buik te bewegen. Deze bewegingen zijn allesbehalve normaal en de toevallig geplaatste videocamera legt vast hoe haar buik grotesk vervormt door toedoen van haar duivelse nageslacht.
6. The Fly (1986)
Zwangere vrouwen kunnen beter elke film uit het ‘body horror’ subgenre vermijden, vooral als David Cronenberg de regisseur is. De Canadese filmmaker maakte naam met zijn nogal verdraaide manier om het menselijk lichaam zo walgelijk mogelijk voor te stellen, en hij zette echt een maatstaf voor zichzelf met zijn remake van de B-film horrorklassieker The Fly uit 1958. De meeste kijkers zullen zich de bloederige transformatie herinneren van Jeff Goldblum’s wetenschapper Seth Brundle, die geleidelijk steeds meer misvormd raakt nadat hij per ongeluk zijn eigen DNA vermengt met dat van een vlieg. Maar een van de meest verontrustende scènes uit de film toont zijn vriendin Veronica (Geena Davis) die droomt dat ze een miskraam krijgt van een gigantische, kronkelende larve.
5. Rosemary’s Baby (1968)
https://www.youtube.com/watch?v=PewtQsgN5uo
Het is niet verrassend dat het meesterwerk van Roman Polanski deze lijst haalt, aangezien het hele plot van de film draait om een zwangerschap vanuit de hel. Mia Farrow schittert als de naïeve huisvrouw Rosemary, die vermoedt dat haar oudere buren meer interesse hebben in haar ongeboren baby dan gewoon vriendelijk te zijn. Naarmate haar zwangerschap vordert, ervaart ze steeds meer pijn en paranormale gebeurtenissen. In een van de meest onheilspellende scènes uit de film krijgt Rosemary een visioen waarin ze wordt verkracht door de duivel terwijl haar buren, waaronder haar echtgenoot, toekijken en toejuichen. Het is een scène die nog steeds net zo verontrustend is als toen de film bijna 50 jaar geleden voor het eerst werd uitgebracht.
4. It’s Alive (1974)
https://www.youtube.com/watch?v=4NVeSyB2nys
Voor een film die als uitgangspunt heeft dat een moordlustige baby op een moordtocht gaat direct na de geboorte, heeft “It’s Alive” verrassend veel subtiele, rustige momenten. Regisseur Larry Cohen staat bekend om zijn vermogen om maatschappelijke angsten en taboes te verwerken in zijn B-films, en met “It’s Alive” richt hij zich op de angst van ouders voor hun eigen kinderen. Wat als je kind geboren wordt als een monster? Wat als het begint te doden? Zou je het beschermen tegen de wereld of de wereld tegen het kind? Het zijn deze onderliggende vragen die de film zo boeiend maken, zelfs als de rubberen monsterbaby in actie komt. De geboortescène zelf is het hoogtepunt van de film: in een donkere operatiekamer beginnen de dokters en verpleegsters in paniek te raken als ze beseffen dat er iets gruwelijk mis is met de baby. Het resultaat is een bloederige slachting die het toneel zet voor de rest van de film.
3. Inside (À l’intérieur) (2007)
https://www.youtube.com/watch?v=OY2k4tdU1Kw
De Franse horrorfilm “Inside” (À l’intérieur) is niets minder dan een totale nachtmerrie voor aanstaande moeders. De film volgt een zwangere vrouw, Sarah, die zich opmaakt voor de bevalling de volgende dag. Haar nacht neemt echter een verschrikkelijke wending wanneer een mysterieuze vrouw haar huis binnendringt met de intentie Sarah’s baby uit haar buik te snijden. Wat volgt, is een onophoudelijke en uiterst bloederige strijd tussen de twee vrouwen. De grafische en expliciete beelden van geweld, gecombineerd met het intieme en claustrofobische setting, maken “Inside” tot een van de meest intense en ongemakkelijke kijkervaringen in het horror genre.
2. Eraserhead (1977)
David Lynch’s speelfilmdebuut is even mysterieus als verontrustend, en staat bekend om zijn bizarre beeldtaal en dromerige sfeer. Centraal in “Eraserhead” staat een man genaamd Henry die worstelt met zijn verantwoordelijkheden als nieuwe vader. Zijn baby is echter allesbehalve normaal: een grotesk, reptielachtig wezen dat voortdurend krijst en weigert te eten. Lynch’s surrealistische visie op het ouderschap en de angsten en onzekerheden die daarmee gepaard gaan, is tegelijkertijd fascinerend en nachtmerrieachtig. De film laat veel over aan de interpretatie van de kijker, maar de beelden van de misvormde baby en zijn aanhoudende gehuil zijn onmogelijk te vergeten.
1. The Brood (1979)
https://www.youtube.com/watch?v=H6MZ5tEAyro
Nog een film van body-horror meester David Cronenberg, “The Brood” verkent de donkere kanten van het moederschap en de invloed van psychologie op fysieke manifestaties. De film volgt een man wiens vrouw onder behandeling is bij een controversiële therapeut. Naarmate de behandeling vordert, beginnen er vreemde, gedrochtelijke kinderen te verschijnen die gelinkt zijn aan de woede-uitbarstingen van de vrouw. Cronenberg, die zelf door een moeilijke scheiding ging tijdens het maken van de film, kanaalde zijn eigen angsten en frustraties in dit griezelige verhaal over geboorte, ouderlijk instinct en reproductieve horror. De onthulling aan het einde, waar we geconfronteerd worden met de bron van deze misvormde kinderen, is een van de meest schokkende en onvergetelijke momenten in het genre.
