De wereld van Mad Max begon als een stoffige, rauwe dystopie aan de randen van Australië. Wat ooit begon als een lowbudgetactie met een jonge Mel Gibson, groeide uit tot een internationaal fenomeen — een filmreeks die zich met elke titel opnieuw uitvindt. Van eenvoudige wraakverhalen tot visueel overdonderende spektakels, dit is de volgorde waarin je deze explosieve saga moet bekijken.
1. Mad Max (1979)
De oorsprong van het Mad Max-universum is verrassend ingetogen. In een maatschappij op het randje van de ineenstorting speelt Mel Gibson een jonge politieagent, Max Rockatansky, die zijn gezin verliest aan een gewelddadige motorbende.
Zijn vergelding markeert het begin van zijn afdaling in een wereld zonder orde. Deze eerste film is rauw, traag brandend, maar onmiskenbaar krachtig.
2. Mad Max 2: The Road Warrior (1981)
De tweede film tilt alles naar een hoger niveau. Max is nu een eenzame zwerver in een uitgestrekte woestijn, waarin olie en overleven de enige valuta zijn.
Wanneer hij een groep benzinejagers redt van gewelddadige marauders, ontketent zich een ongekende aaneenschakeling van achtervolgingen en stunts. Dit is pure actiecinema, strak gemonteerd en legendarisch in zijn uitvoering.
3. Mad Max Beyond Thunderdome (1985)
In Beyond Thunderdome arriveert Max in Bartertown, een bizarre handelspost onder leiding van Aunty Entity — een rol die met verve wordt gespeeld door Tina Turner. De film voegt een theatrale flair toe, met iconische arena-gevechten in de ‘Thunderdome’. Hoewel chaotischer van toon, durft deze film méér: een mythischer verhaal, een groter moreel speelveld. Het is gedurfder, maar ook grilliger.
4. Mad Max: Fury Road (2015)
Na dertig jaar keert regisseur George Miller terug met een ware mokerslag van een film. Tom Hardy neemt de rol van Max over, maar het is vooral Charlize Theron als Furiosa die imponeert.
Fury Road is één lange achtervolging, hypergestileerd en knetterend van energie. Een zintuiglijke overrompeling vol metaalklanken, zandstormen en vurige rebellie — bekroond met meerdere Oscars en terecht een mijlpaal in het actiegenre.
5. Furiosa: A Mad Max Saga (2024)
Deze prequel focust niet op Max, maar op een jonge Furiosa. Ze wordt als kind ontvoerd uit de mythische Groene Plaats door de meedogenloze Dementus.
Anya Taylor-Joy speelt de jonge Furiosa met een ingetogen intensiteit: kwetsbaar, maar gestaag groeiend in kracht. Chris Hemsworth schittert als gestoorde antagonist met een gevaarlijk randje charme. Furiosa bouwt op het fundament van Fury Road, met meer ruimte voor achtergrond en emotie.
6. Mad Max: The Wasteland (?)
Wat er precies volgt is nog grotendeels in mysterie gehuld, maar The Wasteland belooft een terugkeer naar de essentie van Max. Tom Hardy is opnieuw van de partij, en de eerste beelden suggereren een volwassenere, serieuzere toon — zonder het explosieve karakter van de vorige delen te verliezen. Miller lijkt de balans te zoeken tussen reflectie en spektakel.
De Mad Max-films vormen samen een unieke filmreeks die evolueert van rauw en minimalistisch naar uitzinnig en filosofisch. Van Max’ persoonlijke helletocht in het origineel tot de visueel overdonderende chaos van Fury Road en de ontstaansgeschiedenis van Furiosa, blijft er één constante: de wereld is kapot, maar de mens blijft vechten. Steeds opnieuw. Steeds harder. Steeds spectaculairder.
