Voor wie denkt dat haaien het enige watergevaar zijn: enter de piranha. Klein, bloeddorstig en vaak met een krankzinnige grijns. De Piranha-films zijn al sinds de jaren 70 berucht om hun mix van pulp, bloederige horror en satirische humor. Wat begon als een low-budget Jaws-kloon groeide uit tot een bonte reeks waarin liters bloed, rondvliegende ledematen en absurde situaties standaard zijn. En jawel: de vissen vliegen soms letterlijk uit het water.
Hieronder vind je alle Piranha-films op een rij — van de originele griezel tot de knotsgekke 3D-feestversies. Geen hoge cinema, maar absoluut bijtend vermaak.
1. Piranha (1978)
Deze originele cultklassieker van Joe Dante (Gremlins) verscheen drie jaar na Jaws en leunde vol op satire en gore. Genetisch gemanipuleerde piranha’s ontsnappen uit een militair laboratorium en terroriseren een zomerkamp. Het is cheesy, bloederig en verrassend slim. Dankzij het scherpe script en de tongue-in-cheek humor werd het een favoriet onder horrorfans.
2. Piranha II: The Spawning (1981)
De eerste film van James Cameron – al werd hij naar eigen zeggen snel aan de kant gezet door de producent. Deze sequel gooit het over een absurde boeg: de piranha’s kunnen nu vliegen. Ja, echt. De film speelt zich af bij een tropisch resort waar toeristen ineens van boven én onder worden aangevallen. Ronduit belachelijk, maar cult in zijn eigen recht.
3. Piranha (1995)
Een remake van de originele film, gemaakt voor televisie door Roger Corman. Vrijwel een shot-voor-shot kopie, met iets modernere effecten en een paar kleine updates. Niet slecht, maar totaal overbodig. De sfeer van het origineel mist, en het bloed blijft relatief binnen de perken.
4. Piranha 3D (2010)
Een krankzinnig bloederige reboot van Alexandre Aja, die de satire van het origineel combineert met brute effecten en 3D-gimmicks. Spring Break op een meer gaat gruwelijk mis als een aardbeving prehistorische piranha’s vrijlaat. Denk: afgebeten lichaamsdelen, chaos, en cameo’s van o.a. Elisabeth Shue, Ving Rhames en… Jerry O’Connell. Volledig over de top – en dat is precies het punt.
5. Piranha 3DD (2012)
De vervolgfilm verplaatst de actie naar een waterpretpark. En ja hoor: ook daar vinden de piranha’s hun weg. Met extra flauwe humor, nog meer naakt en cameo’s van o.a. David Hasselhoff als zichzelf, gooit deze film elke rem los. Slechter dan zijn voorganger, maar zo opzichtig fout dat het toch weer leuk wordt.
De Piranha-films bewijzen dat je met scherpe tanden en een hoop bloed behoorlijk ver kunt komen. Van cultklassieker tot zelfbewuste gorekomedie: er zit een zekere charme in het absurde geweld van deze onderwaternachtmerries. Of je nu houdt van vintage pulp of bloederige feestfilms, deze vissen bijten zich gegarandeerd vast in je geheugen.
